Onlangs reageerde onze collega veteraan Sylvia op onze nieuwsbrief. Sylvia werkt in de zorg en heeft daardoor weinig tijd om de nieuwsbrief te lezen. Ze mailde om haar waardering uit te spreken over onze “taartenactie” voor de hulpverleners. Het was een mooi gebaar maar helaas bevestigde Sylvia ook dat de agressie tegen de hulpverleners toeneemt.
Op mijn uitnodiging om eens te vertellen hoe haar werk er momenteel uit ziet, stuurde zij ons haar verhaal.
Mijn werk in het ziekenhuis St. Jansdal is een enorm dankbaar werk. De klinieken draaien op volle toeren en het personeel werkt voor 200%. De cohortafdelingen zijn erg indrukwekkend. We zijn vooral op zoek naar vooral IC- en SEH-verpleegkundigen om het werk aan te kunnen. Echt respect voor alle collega’s aldaar.
Ikzelf werk op de poli Interne Geneeskunde, waaronder o.a. Oncologie en hematologie. Dit is een groep patiënten die erg vatbaar is door bijv. de chemokuren die zij ondergaan.
We proberen momenteel zoveel mogelijk patiënten te weren uit het ziekenhuis, maar voor deze groep gaat bijv. de chemokuur gewoon door. We zorgen voor een zo’n veilig mogelijke omgeving voor hen en onszelf.
Iedereen is enorm flexibel en de poli’s draaien op volle toeren.
Ondanks het harde werken en het constant aanpassen door veranderingen, maar ook de ingrijpende situaties op bepaalde afdelingen is de sfeer super goed in ons ziekenhuis.
Het mooie aan dit gevecht tegen Corona is dat de mens weer tijd krijgt om te overdenken hoe wij het leven leiden in deze snelle en drukke maatschappij.
Het weer leren waarderen en genieten van de kleine dingen en momenten die aan ons voorbij gingen. Dat (bewegings)vrijheid niet zo vanzelfsprekend is als dat men altijd dacht.
Ik wens iedereen een goede gezondheid.
Samen kunnen we de strijd aan !!!
Warme groet,
Sylvia